Ο Νικηταράς μας αφήνει μία παρακαταθήκη και μας διδάσκει ότι όποιος δεν είναι ελεύθερος, δεν είναι άνθρωπος
Δέηση για τα 168 χρόνια από τον θάνατο του ήρωα του 1821, Στρατηγού Νικηταρά, τελέσθηκε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας. Η δέηση τελέσθηκε με πρωτοβουλία της Αδελφότητας Τουρκολεκαίων ο «Νικηταράς» και του Πολιτιστικού Συλλόγου Τουρκολεκαίων η «Ενότητα» και εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», του Ιερού Ναού.
Την δέηση ακολούθησε ομιλία από τον κ. Κωνσταντίνο Βαϊόπουλο, σύμβουλο Μέσης Εκπαιδεύσεως, που αναφέρθηκε στη μορφή και τη δράση του Νικήτα Σταματελόπουλου, του θρυλικού Νικηταρά, από το Τουρκολέκα της Αρκαδίας.
Μιλώντας για τον μεγάλο ήρωα, ανέφερε ότι ο Νικηταράς, εκ των πλέον δραστήριων στελεχών της Φιλικής Εταιρείας και εκ των πρωτεργατών της Επαναστάσεως του 1821, υπηρέτησε καταρχάς στα στρατιωτικά σώματα του θείου του, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του μεγάλου αρχικλέφτη της εποχής εκείνης, Ζαχαριά.
Μετά τον διωγμό των κλεφταρματωλών της Πελοποννήσου, πήγε στη Ζάκυνθο και κατετάγη στα – υπό των Ρώσων – επτανησιακά σώματα. Μετά την κατάληψη της Επτανήσου από τους Γάλλους, παρέμεινε στα επτανησιακά σώματα και αργότερα στα σώματα της αγγλοκρατίας.
Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και με την έναρξη της Επαναστάσεως έσπευσε να μετάσχει των επιχειρήσεων.
Όπως είπε:
«Ο Νικηταράς, έδωσε τα πάντα για την πατρίδα και την Ορθοδοξία. Κατά την μάχη του Βαλτετσίου, επικεφαλής 200 μόλις ανδρών, επέτυχε να κατανικήσει στα Δολιανά, 6.000 περίπου Τούρκους και να προκαλέσει μέγιστη φθορά σε αυτούς. Εξαιτίας αυτού προσέλαβε την προσωνυμία «Τουρκοφάγος».
Έλαβε μέρος στην πολιορκία της Τριπόλεως, στις επιχειρήσεις εναντίον του Δράμαλη και διακρίθηκε για την καταστροφή που επέφερε στους Τούρκους στη χαράδρα του Αγίου Σώστη.»
Επί Καποδίστρια, διετέλεσε διοικητής του Συντάγματος Πελοποννήσου και Γενικός Αρχηγός της Πολιτικής Φρουράς Πελοποννήσου το 1829. Πολέμησε και στο Μεσολόγγι, στη Ρούμελη και στην Αττική.
Όμως, τα Χριστούγεννα του 1839 συνελήφθη από τα όργανα της Βαυαροκρατίας του Όθωνα, με την κατηγορία ότι συγκρότησε εταιρεία με σκοπό την απελευθέρωση των επαρχιών Ηπείρου, Θεσσαλίας και Μακεδονίας και ότι υποστήριξε την Ορθόδοξη πίστη.
Από τις φυλακές της Αίγινας, ράκος και ημιθανής, ήρθε και κατοίκησε σ’ ένα χαμόσπιτο της Καστέλας. Του έδωσαν άδεια επαιτείας για να ζητιανεύει μια φορά την εβδομάδα, στον σημερινό προαύλιο χώρο του Ναού της Ευαγγελίστριας Πειραιώς.
Στην Καστέλα άφησε την τελευταία του πνοή και ετάφη δίπλα στον Κολοκοτρώνη.
Και ολοκλήρωσε ο ομιλητής το λόγο του:
«Ο Νικηταράς μας αφήνει μία παρακαταθήκη και μας διδάσκει ότι όποιος δεν είναι ελεύθερος, δεν είναι άνθρωπος. Ο αγώνας για την ελευθερία θα πρέπει να γίνεται υπέρ βωμών και εστιών, γιατί αυτό είναι θεία εντολή. Αξίζει το να πεθάνει κανείς για την Ελλάδα, γιατί πεθαίνει για ολόκληρη την ανθρωπότητα, αφού η Ελλάδα είναι διαχρονική και πανανθρώπινη αξία και οδοδείκτης ολόκληρου του κόσμου.»
Να σημειώσουμε, πως με πρωτοβουλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, βρίσκεται σε εξέλιξη η δημιουργία προτομής του Στρατηγού Νικηταρά, που θα τοποθετηθεί στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, εκεί δηλαδή όπου του είχε δοθεί η άδεια επαιτείας για να ζητιανεύει κάθε Παρασκευή απόγευμα.
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
