Ώσπου να κλείσει τα μάτια του, δεν θα σταματήσει να πετά από φυλακή σε φυλακή, να επισκέπτεται τους περιθωριοποιημένους, κοινωνικά αποκλεισμένους και ξεχασμένους συνανθρώπους μας. Και να τους φέρνει το μήνυμα της ελπίδας, της αισιοδοξίας και της αγάπης του Χριστού στις καρδιές τους.
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 23 Οκτωβρίου, εκδήλωση τιμής για το πρόσωπο του Αρχιμανδρίτη Γερβάσιου Ραπτόπουλου, γνωστού σε όλο τον κόσμο για την πολυετή διακονία του στο χώρο των φυλακών.
Για τον τιμώμενο μίλησαν ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Χριστοδούλου, Δρ Θεολογίας, και η Εκπαιδευτικός κα Κρυσταλλένια Παπαδοπούλου, ενώ πραγματοποιήθηκε προβολή με στιγμές από την διακονία του.
Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο του τρίμηνου προγράμματος του Ναού με τον γενικό τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Πρωτ. Ανδρέας Λεούσης
Την εκδήλωση άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό του, ο υπεύθυνος της Α΄ Ομάδας Συμπαραστάσεως Κρατουμένων της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Πρωτοπρεσβύτερος Ανδρέας Λεούσης, εκ των εφημερίων του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας.
Ο π. Ανδρέας αναφέρθηκε στα αισθήματα χαράς και αγάπης με τα οποία η Ενορία υποδέχτηκε τον π. Γερβάσιο, ενώ στη συνέχεια τόνισε τις ευεργετικές επιδράσεις από την πολυετή διακονία του ανάμεσα στους φυλακισμένους.
Ιδιαίτερα σημείωσε την απάλυνση του πόνου που αισθάνονται, μετά την επαφή τους με τον π. Γερβάσιο και τη σταδιακή ένταξη τους στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.
Ακολούθως περιέγραψε το έργο της Α΄ Ομάδας Συμπαραστάσεως Κρατουμένων της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς, που ιδρύθηκε το 1985 από τον μακαριστό π. Μαρίνο Γεωργακόπουλο.
Κλείνοντας τον χαιρετισμό του και απευθυνόμενος στον τιμώμενο Ιερέα, είπε τα εξής:
«Για εμάς είστε φωτεινό παράδειγμα. Προσπαθούμε να σας μιμηθούμε. Ο Θεός να μας αξιώσει να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας και να προσπαθούμε με κάθε τρόπο να μετατρέπουμε τον πόνο σε παρηγοριά, τη λύπη σε χαρά, την πίκρα και την απελπισία σε χαμόγελο και ελπίδα για τη ζωή.»
Πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Χριστοδούλου
Ακολούθως το λόγο έλαβε ο ΠρωτοπρεσβύτεροςΘεμιστοκλής Χριστοδούλου που μίλησε με θέμα: «Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ο διάκονος της αγάπης».
Μιλώντας για τον τιμώμενο, τον «Άγιο των φυλακών», όπως τον αποκαλούν τα Μέσα Ενημέρωσης, τον χαρακτήρισε εκλεκτή ιερατική φυσιογνωμία παγκοσμίου φήμης.
Ακάματος πνευματικός εργάτης, βίωσε στο είναι του το «λάθε βιώσας», εργαζόμενος νυχθημερόν για την κατήχηση των βαπτισμένων πιστών, χρησιμοποιώντας σε καθημερινή βάση το κήρυγμα.
Πιστός στο καθήκον του, περιέτρεχε πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά για να μεταφέρει τον λόγο του Κυρίου. Στους απλούς ανθρώπους έβλεπε την ίδια την εικόνα του Θεού και αναπαυόταν να συνομιλεί, να στηρίζει ποικιλοτρόπως, να νουθετεί, να εξομολογεί και να λειτουργεί.
Όπως τόνισε ο ομιλητής, η αγάπη του προς τους πάσχοντες αδελφούς μας, από νωρίς άρχισε να εκδηλώνεται με ποικίλες μορφές. Δημιούργησε ένα φιλανθρωπικό έργο, όπως της οικονομικής στηρίξεως πολλών φτωχών οικογενειών και όσων είχαν ανάγκη.
Στο διάστημα αυτής της ποικίλης φιλανθρωπικής δράσης, ο π. Γερβάσιος ξεκίνησε να οργανώνει και μια ομάδα επισκέψεων στις φυλακές.
Καθιέρωσε ως ημέρα των φυλακισμένων, την Κυριακή της Απόκρεω, στηριζόμενος στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, σχετικά με τις επισκέψεις στους φυλακισμένους.
Έτσι, συνέχισε:
«Το έργο αυτό γρήγορα αγαπήθηκε. Έφτασε στο σημείο, οι επισκέψεις στις φυλακές να γίνονται ολόκληρες εκστρατείες αγάπης, με χιλιάδες ανθρώπους που αγάπησαν το έργο της διακονίας των φυλακισμένων.
Η αγάπη του δεν παρέμεινε ερμητικά κλεισμένη μέσα στα στενά όρια της Ελληνικής επικράτειας, αλλά επεκτάθηκε και εκτός συνόρων. Ερευνά και εντοπίζει ανά την οικουμένη, φυλακές και φυλακισμένους, Έλληνες και μη, ώστε να τους επισκέπτεται συχνά.»
Είναι χαρακτηριστικό, ότι η αγάπη του φθάνει μέχρι του σημείου να πληρώνει και τα έξοδα της κηδείας άπορων φυλακισμένων.
Ταξίδεψε λοιπόν, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Αρκεί που μετέφερε την αγάπη το Χριστού στα αδέλφια του, όπως αποκαλεί τους φυλακισμένους.
Γι’ αυτό και δικαιολογημένα κατέστη ο πνευματικός πατέρας όλων των κρατουμένων και όλων όσων εργάζονται στις φυλακές. Η μέριμνά του όμως δεν περιορίζεται στους ανωτέρω αποδέκτες. Επεκτείνεται και στις οικογένειες των φυλακισμένων. Τις ενισχύει οικονομικά και επιδοτεί τις σπουδές των παιδιών τους, όπου η ανάγκη το απαιτεί.
Κλείνοντας ο π. Θεμιστοκλής σημείωσε:
«Είναι αξιοθαύμαστη η δυνατότητα επικοινωνίας του με όλους του φυλακισμένους και μη, σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικουμένης. Συνομιλεί άνετα με όλους, γιατί μιλάει την γλώσσα της αγάπης.»
Κρυσταλλένια Παπαδοπούλου
Στη συνέχεια το λόγο έλαβε η κα Κρυσταλλένια Παπαδοπούλου, Εκπαιδευτικός, με θέμα: «Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ο διάκονος των κρατουμένων».
Η ομιλήτρια, στενή συνεργάτης του π. Γερβάσιου, έκανε μία αναδρομή στη ζωή του και το ιστορικό της δράσης του.
Ο π. Γερβάσιος, κατά κόσμον Γεώργιος, δευτερότοκος γιος πολύτεκνης οικογένειας, γεννήθηκε στο Αιμιλιανό Γρεβενών, όπου και τελείωσε το δημοτικό σχολείο.
Όταν ο μαθητής Γεώργιος φοιτούσε στο εξατάξιο γυμνάσιο Γρεβενών, ο ιεροκήρυκας και μετέπειτα Μητροπολίτης Φλωρίνης κυρός Αυγουστίνος Καντιώτης, με τα πύρινα κηρύγματα του, ενέπνευσε σε πολλούς μαθητές τον ιεραποστολικό ζήλο και παλμό. Ένας εκ των οποίων ήταν και ο μαθητής Γεώργιος Ραπτόπουλος.
Σπούδασε θεολογία και σε ηλικία 29 ετών, στις 8 Νοεμβρίου 1959 εκάρη μοναχός. Την επομένη χειροτονήθηκε διάκονος και τοποθετήθηκε στη Μητρόπολη Ζιχνών και Νευροκοπίου, όπου ανέπτυξε ιεραποστολικό έργο.
Στις 8 Νοεμβρίου 1963 χειροτονείται πρεσβύτερος και λαμβάνει το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Από το 1959 μέχρι το 1984 υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Ζιχνών και Νευροκοπίου, Σιδηροκάστρου, Σερρών και Νιγρίτης και Κασσανδρείας.
Το 1978 ίδρυσε την Διακονία των Κρατουμένων «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά». Η συμμετοχή του λαού του Θεού υπήρξε εντυπωσιακή και αύξανε κάθε χρόνο, φθάνοντας τον αριθμό των 5.000 χριστιανών.
Το 1985, η Διακονία εντάχθηκε στους τομείς δραστηριότητας της Αδελφότητας «Η Οσία Ξένη», της οποίας ιδρυτής και πνευματικώς προϊστάμενος είναι ο π. Γερβάσιος.
Αποφυλακίσεις μικροποινικών, εξοφλήσεις οφειλών φυγόποινων, οικονομική ενίσχυση απόρων κρατουμένων και των οικογενειών τους, παροχή ιματισμού και τροφίμων, είναι λίγα απ᾽ όσα κάνει η Διακονία.
Ενδεικτικά, οι αποφυλακίσεις κρατουμένων ξεπέρασαν τις 16.000.
Όπως είπε, σχετικά με τη διακονία του στις φυλακές:
«Να τι μπορεί να κάνει η αγάπη. Κάνει τον πόνο μαλακότερο και τη δυστυχία ελαφρότερη. Μπορεί οι κρατούμενοι, ως άνθρωποι, να ξέχασαν τι τους είπε στην επίσκεψη του. Δεν θα ξεχάσουν όμως ποτέ, τι τους έκανε να νιώσουν καλύτερα. Να νιώσουν ότι είναι άνθρωποι ακόμα.»
Ο π. Γερβάσιος είναι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης και την υποψηφιότητα του, την στηρίζουν μεταξύ άλλων, οι πρ. Πρόεδροι της Γαλλίας, Ζισκάρ ντ᾽ Εστέν και Νικολά Σαρκοζί.
Καταλήγοντας η ομιλήτρια τόνισε:
«Ώσπου να κλείσει τα μάτια του, δεν θα σταματήσει να πετά από φυλακή σε φυλακή, να επισκέπτεται τους περιθωριοποιημένους, κοινωνικά αποκλεισμένους και ξεχασμένους συνανθρώπους μας. Και να τους φέρνει το μήνυμα της ελπίδας, της αισιοδοξίας και της αγάπης του Χριστού στις καρδιές τους.»
Προβολή video
Αμέσως μετά έγινε η προβολή video, με στιγμές από την δράση του τιμώμενου.
Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος
Την εκδήλωση έκλεισε με τον λόγο του ο τιμώμενος π. Γερβάσιος. Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους εστράφη στους κρατούμενους, τόνισε πως ήταν η έλλειψη αγάπης από μέρους των ανθρώπων, προς αυτούς. Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν αγαπήθηκαν.
Όπως είπε, άλλο το αδίκημα και άλλο οι άνθρωποι. Δεν αμνηστεύουμε το αδίκημα, το καταδικάζουμε. Δεν μπερδευόμαστε στα θέματα της δικαιοσύνης. Εμείς βλέπουμε τον άνθρωπο, τον αμαρτωλό. Ο Χριστός φώναζε μετανοείτε.
Έκανε στη συνέχεια μια εκτενή αναδρομή, περιγράφοντας με απλότητα πλειάδα περιστατικών από όσα έζησε όλα αυτά τα χρόνια κοντά στους φυλακισμένους, καθηλώνοντας κυριολεκτικά όλους όσοι παρευρέθηκαν.
Και ο π. Γερβάσιος ολοκληρώνοντας την αναφορά του στους κρατούμενους, είπε:
«Δικαιούνται και αγάπη αυτοί οι άνθρωποι. Είναι αδελφοί μας, είμαστε σόι. Μας συνδέει και το αίμα του Χριστού. Ο Χριστός εν ετέρα μορφή είναι στο πρόσωπο του κάθε κρατούμενου. Πώς να μην τους αγαπήσεις;»
