Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», o Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Τσιμούρης συζήτησε το θέμα «Πάροικοι εσμέν εν γη αλλοτρία. Όψεις του παγκόσμιου ελληνισμού», με την Φιλόλογο Επίχαρις Μιχαηλίδου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού.
Στην έναρξη της συζήτησης, ο π. Βασίλειος, με αφορμή τον υπότιτλο του θέματος, αναφέρθηκε στον ελληνισμό που όντως είναι παγκόσμιος από τη φιλοσοφία του, από τον πολιτισμό, την τέχνη, την γλώσσα. Και μέσα από την ιστορία και την Αγία Γραφή, μπορούμε να διακρίνουμε τι σημαίνει ελληνισμός και τι προσέφερε στο ανθρώπινο γένος.
Ξεκινώντας τον διάλογο με την προσκεκλημένη, της ζήτησε να δώσει μια εικόνα της ροής των νέων που φεύγουν από την Ελλάδα προς το εξωτερικό. Η κα Μιχαηλίδου έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι η πλειοψηφία όσων εγκαταλείπουν την χώρα είναι επιστήμονες, γι’ αυτό και χρησιμοποίησε τον όρο «διαρροή εγκεφάλων». Φεύγουν άνθρωποι με πολλά προσόντα, πολύτιμοι για την πρόοδο της Ελλάδας.
Ακολούθως έκανε μια ιστορική αναδρομή αναφέροντας τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία της μετανάστευσης. Αυτή η αναδρομή, καταδεικνύει την Ελλάδα, σαν μια χώρα αποστολής μεταναστών διαχρονικά.
«Βέβαια, τόνισε, η ελληνική διασπορά αποτελεί μια νοητή προέκταση του ελληνισμού. Πάνω από 6 εκατ. Έλληνες ζουν σήμερα στο εξωτερικό. Όλοι αυτοί, με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες σαν κέντρο τους και τα σχολεία, τους συλλόγους κ.α., είναι μια μεγάλη δύναμη για τον ελληνισμό.»
Μόνο στις Η.Π.Α. υπάρχουν 3.000 Έλληνες καθηγητές Πανεπιστημίου, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 5.000. Η πλειοψηφία τους σε τομείς υψηλής εξειδίκευσης.
Οι λόγοι της φυγής διαχρονικά είναι συνήθως οι οικονομικές κρίσεις, οι πόλεμοι κ.α. Ειδικά όμως για την εποχή μας, η κα Μιχαηλίδου εξήγησε τις αιτίες της μετανάστευσης.
Οι καλύτερες προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης και άσκησης του επαγγέλματος, η απόκτηση εξειδικευμένων γνώσεων και η μετεκπαίδευση, η ικανοποιητική αμοιβή, η αδυναμία εύρεσης εργασίας εντός της χώρας, η αναξιοκρατία που επικρατεί και η ανάγκη ύπαρξης γνωριμιών για να βρει κανείς δουλειά στην Ελλάδα, η αναγνώριση των προσόντων στο εξωτερικό είναι οι σημαντικότεροι λόγοι που ανέπτυξε.
Οι Έλληνες στο εξωτερικό συσπειρώνονται κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Κέντρο τους είναι η Εκκλησία και το σχολείο. Ζουν έντονα τη ζωή της Εκκλησίας, καλλιεργούν τη γλώσσα, μαθαίνουν την ιστορία, εντρυφούν στον πολιτισμό τους. Ταυτόχρονα αγωνίζονται να βελτιώσουν το ελληνικό κράτος.
Κλείνοντας τη συζήτηση, ο π. Βασίλειος συμπλήρωσε:
«Ο ελληνισμός κάνοντας τη σύζευξη του αρχαίου πολιτισμού και του χριστιανισμού, έδωσε αυτόν τον τύπο του ανθρώπου που μπορεί να ζήσει σε οποιαδήποτε εποχή, σε οποιοδήποτε περιβάλλον ή αιώνα, ομορφαίνοντας τους πάντες και τα πάντα γύρω του.»
