Μία ακόμη «εκ βαθέων» συζήτηση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όλοι όσοι παρευρέθηκαν στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου.
Προσκεκλημένος του Ηλία Λιαμή, Μουσικού – Θεολόγου, στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ναού, ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας & Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ, που μίλησε για την πορεία του, τις ποιμαντικές του αγωνίες, τους οραματισμούς του.
Η συζήτηση εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας.
Και νέος, και Επίσκοπος!
Πρώτο θέμα της συζήτησης, ήταν το νεαρό της ηλικίας του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος διάγει το 40ο έτος του. Όπως σημείωσε, δεν είναι πρωτοφανές μέσα στην Εκκλησία να υπάρχουν Επίσκοποι σε νεαρή ηλικία, οι οποίοι όμως να πληρούν τις κανονικές προϋποθέσεις που απαιτούνται.
Έτσι και ο ίδιος εξελέγη σε μία Μητρόπολη δυναμική, με πολλές δυνατότητες και ιδιαιτερότητες. Το ότι είναι νέος του δίνει μεγαλύτερη δυνατότητα και περισσότερη όρεξη για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει μπροστά του.
Ανταποκρίνεται έτσι με χαρά, όπως είπε, στο καθημερινό, βαρύ πρόγραμμα του, γιατί τον γεμίζει. Ο Επίσκοπος είναι και πατέρας και αδελφός και φίλος, επισκοπεί, παρατηρεί, και έτσι χρειάζεται να μπορεί να έχει δύναμη ψυχική και σωματική.
Κάθε Επίσκοπος, συνέχισε, συμβάλλει στο εκκλησιαστικό σώμα με το δικό του τρόπο. Άλλος πιο ρηξικέλευθα, άλλος πιο ήπια. Εάν δεν υπάρχουν διαφορετικές προσωπικότητες και διαφορετικοί χαρακτήρες, τότε το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο.
Το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας αυτήν ακριβώς την έννοια έχει. Να μπορεί κάθε διαφορετική φωνή να εκφράζεται εν Συνόδω, να υπάρχει ο διάλογος, να ανταλλάσσονται επιχειρήματα. Έτσι ώστε το αποτέλεσμα και ο καρπός να είναι το νόημα και το μήνυμα το οποίο εκφράζει το σύνολο της Εκκλησίας.
Ένας νέος άνθρωπος ο οποίος οραματίζεται μέσα στην Εκκλησία τη λέξη αλλαγές, πρέπει να αντιληφθεί ότι για να συμβούν χρειάζεται συγκροτημένη δουλειά, να είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει προσωπική επιδίωξη πίσω από αυτά, παρά μόνο η αγάπη για την Εκκλησία, για τον λόγο του Χριστού.
Για να παραμείνει ζωντανός, φρέσκος όπως είναι πάντοτε, αλλά σε μία άλλη εποχή που πρέπει να μεταδίδεται διαφορετικά.
Εάν αυτήν την στιγμή υπάρχουν οραματισμοί, αυτοί εφόσον μπουν σε ένα πλαίσιο, μπορούν να κάνουν πολλές τομές σε αυτό το οποίο λέγεται εκκλησιαστική διοίκηση και ποιμαντική της Εκκλησίας.
Και συνέχισε:
«Πιστέψτε με ότι αυτά και στην καρδιά μου υπάρχουν και στην διάνοιά μου. Το πώς θα αρχίσουν να υλοποιούνται είναι θέμα του Θεού. Βλέπω, κρίνω, αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες, σέβομαι τους μεγαλύτερους, σέβομαι την διαφορετική άποψη την οποία έχει ο άλλος και κοιτάζω πως μπορώ πάντοτε να συμβάλλω, έτσι ώστε αυτό το οποίο εγώ θεωρώ ότι πρέπει να γίνει, να γίνει ώστε να υπάρξει όφελος.
Δεν έχει σημασία να ακούσω εγώ ένα μπράβο ή συγχαρητήρια για μία δράση την οποία κάνω, αλλά να το ακούσει η Εκκλησία.
Πολύ ορμή υπάρχει και πολύ όρεξη. Αλλά χρειάζεται σύνεση, υπομονή και διάκριση ώστε αυτά να μην γίνουν αφορμή για ζημιά, αλλά αφορμή για όφελος.»
Πληροφορία, επικαιρότητα και ο ρόλος της Εκκλησίας
Ακολούθως και στο ζήτημα του πως ανταποκρίνεται η Εκκλησία στις προκλήσεις της επικαιρότητας, ο Σεβασμιώτατος σημείωσε πως το να πολεμήσουμε, να ενταχθούμε και να εναρμονιστούμε με την ταχύτητα της πληροφορίας είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δεν είναι αυτός ο ρόλος της Εκκλησίας.
Εάν μπεις, συνέχισε, σε αυτόν τον πειρασμό να είσαι πάντοτε στην επικαιρότητα, κινδυνεύεις από την επικαιρότητα να πέσεις στην αφάνεια.
Εσύ έχεις αυτήν την στιγμή κάτι το οποίο είναι ο πλούτος ο διαχρονικός που είναι η Αγία Γραφή. Και ταυτόχρονα το πώς βιώνεται μέσα από την παράδοση της Εκκλησίας, την ζωή των Αγίων και πως μπορείς αυτό να το παρουσιάσεις με ένα σύγχρονο τρόπο.
Η Εκκλησία διατηρεί την ελπίδα. Στον κάθε άνθρωπο ο οποίος είναι άνεργος, έχει χάσει δικούς του ανθρώπους, ή είναι σε απόγνωση.
Εκεί έρχεται η Εκκλησία και προσπαθεί να κρατήσει τον άνθρωπο αυτό ψυχικά ζωντανό. Να του δώσει το σθένος το εσωτερικό για να συνεχίσει τον αγώνα του, τον Γολγοθά του, την δική του μάχη και με τον εαυτό του και με τα προβλήματα της ζωής.
Διδασκαλία
Ακολούθως αναφέρθηκε στην πορεία του ως εκπαιδευτικός. Και τόνισε πως δοξολογεί τον Θεό για την ευκαιρία που του έδωσε αρκετά χρόνια της ζωής του να διδάξει στα σχολεία ως θεολόγος στην Β’ και Γ’ Λυκείου. Είναι πολύ μεγάλο γεγονός, σημείωσε, να μπορεί ένας κληρικός να μπαίνει στις σχολικές αίθουσες, να μιλάει με τα παιδιά, να ανταλλάσσει απόψεις για θέματα τα οποία τα απασχολούν πάρα πολύ.
Πρέπει πρώτα να γνωρίσει ποιος είναι ο Χριστός, τι σημαίνει να είσαι χριστιανός, τι σημαίνει σήμερα να ανήκεις στη Ορθόδοξη Εκκλησία, τι σου προσφέρει η Εκκλησία, τι προσφέρεις στην Εκκλησία, τι προσφέρεις στον άνθρωπο.
Η Εκκλησία διαχρονικά κηρύσσει Χριστόν εσταυρωμένον, Αυτόν προσφέρουμε, τόνισε. Πως τον προσφέρουμε σε κάθε εποχή; Ανάλογα με το τι είναι η κάθε εποχή.
Σκανδαλισμός
Επόμενο θέμα που τέθηκε, ήταν οι περιπτώσεις σκανδαλισμού των λαϊκών, από συμπεριφορές κληρικών. Επ᾽ αυτού ο Σεβασμιώτατος τόνισε μεταξύ άλλων:
«Μέσα στη Εκκλησία, όλοι, κληρικοί και λαϊκοί έχουμε τον ίδιο στόχο. Την βασιλεία των ουρανών. Όλοι αγωνιζόμαστε για να φτάσουμε κοντά στον Χριστό. Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε ήδη Άγιος. Όλοι είμαστε στην ίδια παλαίστρα, στον ίδιο δρόμο και αγωνιζόμαστε να φτάσουμε στο τέλος του δρόμου, που είναι ο Χριστός.
Ένας κληρικός έχει μεγαλύτερη ευθύνη. Δεν έχει το δικαίωμα να σκανδαλίσει κανέναν. Αλλά αν ως άνθρωπος δημιουργηθεί η παραμικρή διάσταση αδυναμίας, ας ζητήσει συγγνώμη από το εκκλησίασμα του.»
Σχέση με ετεροδόξους
Αναφορικά για τις σχέσεις με τους ετερόδοξους, ο Σεβασμιώτατος επισήμανε πως εάν δεν γνωρίσει κάποιος τι σημαίνει Ορθόδοξη Εκκλησία και παράδοση, δεν είναι εύκολο να επικοινωνήσει με κανέναν άλλον χριστιανό. Πρέπει πρώτα να μάθει ποιος είναι ο ίδιος, ποιόν πλούτο φέρει επάνω του και ποια είναι η παράδοση του, για να μπορεί να έρθει σε διάλογο με τον άλλον.
Λειτουργική ανανέωση
Η λειτουργική ανανέωση είναι πολύ μεγάλο ζήτημα, τόνισε. Ειδικά όμως τα νέα παιδιά μπορούν να αρχίσουν να λαμβάνουν μία παιδεία λειτουργική για να μάθουν τι σημαίνει συμμετέχω στη θεία λατρεία.
Η λειτουργική ζωή είναι πορεία. Δεν είναι κάτι στατικό. Σε όλη τη ζωή του ο άνθρωπος συνεχίζει να πορεύεται και να μαθαίνει τι σημαίνει να είναι χριστιανός και να είναι μέσα στην Εκκλησία.
Κλείνοντας την συζήτηση, ο Σεβασμιώτατος συμπλήρωσε:
«Όταν ξέρεις ότι ο λόγος του Χριστού είναι αυτός που σου δίνει ζωή και πραγματικά πιστεύεις σ᾽ αυτόν, δεν θα φοβηθείς τίποτα. Είναι γεμάτη χαρά η ζωή σου.
Αυτή τη χαρά πρέπει κι εμείς να βοηθήσουμε τον σημερινό άνθρωπο να την αντιληφθεί, να την βιώσει, να την προσεγγίσει, να την κάνει κτήμα του.»
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
