Στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ιερούργησε την Κυριακή 16 Νοεμβρίου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, στο πλαίσιο των ποιμαντικών του επισκέψεων στους Ναούς της Μητροπολιτικής του περιφέρειας.
Στην ομιλία του, κατά την θ. Λειτουργία, ο Σεβ. αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας και τον εορταζόμενο Απόστολο Ματθαίο. Η πρόσκληση του Κυρίου στον τελώνη Ματθαίο, είναι ένα καταπληκτικό γεγονός με τεράστια σημασία, τόνισε. Ο Κύριος στάθηκε, κοίταξε τον τελώνη, τον άνθρωπο που ήταν κατάστικτος από γεώδη πάθη, τον άνθρωπο που ήταν ο “διαγγελεύς” της βίας, της απάτης, της καταδυναστεύσεως, του εγκλήματος, της Ρωμαϊκής εξουσίας στο λαό του Θεού. Κοίταξε τον προδότη που καθημερινά χρησιμοποιούσε τη γήινη εξουσία για να επιβάλλεται στο λαό και είχε γίνει ένα με τους κατακτητές και του είπε: “έλα πίσω”.
Και συνέχισε ο Σεβασμιώτατος:
“Τον κάλεσε, χωρίς καμία υπόσχεση μελλοντικής αποκαταστάσεως, χωρίς καμία εξαγγελία σχεδιασμού για το μέλλον αυτού του ανθρώπου, που είχε μάθει να ζει μέσα στην εξουσία, την επιβολή, την ισχύ και την δύναμη. Και το πολύ σημαντικό γεγονός είναι ότι αυτός ο τελώνης, ο εξουσιαστής και ο ισχυρός της ημέρας, ο εκπρόσωπος της Ρωμαϊκής εξουσίας χωρίς να λάβει καμία υπόσχεση για το μέλλον του, χωρίς να ρωτήσει τι θα γίνει με αυτόν, χωρίς να ενδιαφερθεί για τα πράγματα που είχε μέχρι τότε, τον ακολούθησε.”
Έτσι ξεκίνησε η εποποιία του Ευαγγελίου του Κυρίου. Έτσι ξεκίνησε ο μεγάλος αυτός αγώνας για την ανατροπή των κατεστημένων δομών του ψεύδους, της αναλήθειας, της αμαρτίας, του θανάτου, του διαβόλου, από τον κόσμο των ανθρώπων. Χωρίς εξαγγελίες μεγάλες, χωρίς μεγαλεπήβολα σχέδια, χωρίς υποσχέσεις για τιμές και δόξες. Απλά, ταπεινά, φιλάνθρωπα, δυναμικά, τόνισε ο Σεβασμιώτατος, ο Κύριος κάλεσε τους μαθητές κι εκείνοι ανταποκρίθηκαν πλήρως. Εγκατέλειψαν τα πάντα και ακολούθησαν Αυτόν.
Ο Ματθαίος λοιπόν, χωρίς να ακούσει καμία υπόσχεση, άφησε την εξουσία και το χρήμα, τα εγκατέλειψε σε μια στιγμή και βάδισε πίσω. Το ίδιο έκαναν και οι άλλοι μαθητές. Εγκατέλειψαν τα πάντα και ακολούθησαν τον Διδάσκαλο, που μόνο ένα λόγο τους είπε: “δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων”.
Αυτός είναι ο αληθινός Θεός, είπε ο Σεβ., που δεν έρχεται να μας εντυπωσιάσει ή να μας καθησυχάσει την πεπτωκυία συνείδηση μας, ούτε να χαϊδέψει τα πάθη μας, τις ανασφάλειές μας. Αλλά έρχεται να συγκλονίσει τη ζωή μας, για να εγκαταλείψουμε κάθε είδους κτιστή αναγκαιότητα, προσκαιρότητα και πεζότητα και να βαδίσουμε πίσω Του.
Αυτό έκαναν και οι Απόστολοι. Και το μόνο που υποσχέθηκε ο Κύριος ήταν ότι θα πιούν από το ποτήριο που θα πιεί και Εκείνος και θα δεχθούν το βάπτισμα του αίματος που θα δεχθεί εκούσια και Εκείνος.
Οι Απόστολοι, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, δεν βγήκαν στον κόσμο για να πάρουν θέσεις και αξιώματα, δεν βγήκαν για να δοξαστούν. Βγήκαν για να βαδίσουν επάνω στα ματωμένα δικά Του ίχνη και με το αίμα και το μαρτύριο τους να βεβαιώσουν την αλήθεια του Ευαγγελίου.
Ακολούθως, τόνισε, μεταξύ άλλων:
“Οι Απόστολοι έβλεπαν καθημερινά τον Διδάσκαλο να εκδιπλώνει τη θεϊκή μεγαλοσύνη και αποταμίευαν στην ψυχή τους όλα τα γεγονότα της ζωής του Μεσσία. Όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, Αυτόν που σας κηρύσσουμε δεν είναι κάποια δική μας ιδεοληψία, δικό μας ιδεολόγημα, δική μας σκέψις, αλλά είναι αυτό που είδαμε, αυτό που ακούσαμε, αυτό που πιάσαμε, που γευτήκαμε, αυτό που μας συγκλόνισε ώστε να εγκαταλείψουμε τα πάντα και να βαδίσουμε πίσω από κάποιον ο οποίος δεν είχε ούτε περιουσία, ούτε κοσμική τιμή, ούτε δόξες.
Οι Απόστολοι κλήθηκαν να γίνουν αλιείς ανθρώπων κι αυτό σημαίνει μια ριζική ανάπλαση της υπάρξεως τους. Κατά την Πεντηκοστή συνέβη το μεγάλο και ανεπανάληπτο γεγονός. Οι πρώην άσοφοι και αγράμματοι, να γίνουν πάνσοφοι. Οι πρώην δειλοί να βγουν στα τρίστρατα της ιστορίας και να αντιμετωπίσουν την ρωμαϊκή εξουσία, τους ηγεμόνες, τους άρχοντες, τον στρατό και προπάντων το Σταυρό. Γιατί όλα αυτά; Γιατί έζησαν, βίωσαν το γεγονός της πίστεως. Αν δεν είχαν βιώσει την Ανάσταση του Χριστού, θα ήταν ποτέ δυνατόν να βγουν στα μέσα της ιστορίας, της εξουσίας, της οικουμένης και να κηρύξουν ένα ψέμα; Και χωρίς να κερδίσουν τίποτα, αφού το αποτέλεσμα του κηρύγματος ήταν ο Σταυρός και ο θάνατος.”
Θα ήταν λοιπόν εντελώς παράλογο να βγουν οι Απόστολοι στο κήρυγμα αν δεν είχαν ζήσει το γεγονός της κοινωνίας τους με τον Θεό. Και σύμφωνα με τα λόγια του Σεβασμιωτάτου, αυτό είναι ο πλούτος της Εκκλησίας. Η Εκκλησία εμβαπτίζεται στο μήνυμα των Αποστόλων γιατί είναι η αυθεντικότητα και η γνησιότητα της αλήθειας.
Καταλαβαίνουμε έτσι, συνέχισε, γιατί η Εκκλησία μας έχει το μεγάλο προνόμιο να ορθοτομεί την αλήθεια, να μην καινοτομεί, να μην προσθαφαιρεί στην αποκάλυψη της αγάπης του Θεού. Γιατί έχει ως “πλούτον αδαπάνητον” το βίωμα, το κήρυγμα και το μήνυμα των Αποστόλων που είναι υπογεγραμμένο με το αίμα τους και το μαρτύριο τους.
Είπε δε πολύ χαρακτηριστικά:
“Εμείς, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αυτοσχεδιάζουμε, δεν αυτοπροσδιοριζόμεθα, αλλά είμεθα οι πνευματικά αλιευμένοι από τους Αποστόλους και ευρισκόμεθα διασφαλισμένοι στην πίστη των Αποστόλων.”
Πριν ολοκληρώσει την ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην χυδαιότητα και εμπάθεια των σταυρωτών του Χριστού, που κάθε χρόνο και ιδίως τις περιόδους των Χριστουγέννων και του Πάσχα, που διαχρονικά τον ανασταυρώνουν με κάθε τρόπο. Εξήγησε ότι αναφέρεται στο σκοτεινό έργο του Σιωνιστικού λόμπι που με πολλά χρήματα, παρουσιάζουν κάποια ψευδή κείμενα για να τρώσουν το έργο και το πρόσωπο του Κυρίου.
Την απάντηση σε αυτούς την δίνουν οι Απόστολοι, όχι με λόγια, αλλά με το έργο της ζωής τους και προπάντων με το θάνατό τους και το αίμα τους. Εάν οι Απόστολοι δεν είχαν ζήσει την Ανάσταση του Σταυρωμένου Χριστού, γιατί να πεθάνουν κηρύσσοντας ένα ψέμα;
Και κατέληξε:
“Η ιστορία πάντοτε θα καταγράφει ότι ο Κύριος της ζωής είναι ο νικητής του θανατού, ο Σωτήρας Χριστός, τον οποίον διαγγέλλουν και εξαγγέλλουν οι Απόστολοι, όπως και ο Άγιος Απόστολος Ματθαίος.”
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
