Το «Ενοριακό Αρχονταρίκι» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος “ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…”, φιλοξενήθηκε ο Αρχιμανδρίτης Εφραίμ Παναούσης και δ. Ελένη Μαρκοπούλου με την ευκαιρία της 2ης αποστολής της Ιεράς Μονής “Παναγία η Χρυσοπηγή” στην Ουγκάντα.
«• Τον Ιούλιο του 2013 κατεβήκαμε στην Ουγκάντα μαζί με τέσσερις νέους τους: Ελένη Μαρκοπούλου, Σταυρούλα Λαμπίδη, Σταυρούλα Χαβατζόγλου και Χριστόδουλο Παπαφώτη, για να καταγράψουμε ανάγκες, προβλήματα, ιδέες και προοπτικές αλλά και να βοηθήσουμε όπως μπορούμε την Ιεραποστολή. Η κατάβασή μας ήταν επεισοδιακή αφού συνοδέψαμε σε βαλίτσες και κάργκο (φορτωτική) περίπου 1000 κιλά με ρούχα, παπούτσια, πολλά Εκκλησιαστικά είδη, ράσα, εικόνες, λιβάνι, καραμέλες, στολές ιερατικές. Μετά από αρκετή δυσκολία πήραμε τα πράγματα από το αεροδρόμιο.• Την Κυριακή 7 Ιουλίου παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καμπάλας και πάσης Ουγκάντας κ. Ιωνά και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μπουρούντι και Ρουάντας κ. Ιννοκεντίου τοποθετήσαμε θεμέλιο λίθο στο χωριό Λουγκουζί για τη δημιουργία μιας καινούργιας ορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνος. Την ίδια μέρα λειτουργήσαμε μέσα στο χωριό τελώντας για πρώτη φορά τη θεία Λειτουργία στο χώρο αυτό.• Από πέρυσι καλοκαίρι του 2012 είχαμε ¨τάξει¨ στα ξυπόλυτα παιδιά της Μπόμπο Κικιούσια, παπούτσια. Και επειδή πρέπει να κρατούμε τις υποσχέσεις μας, μεταφέροντάς τα με πολλές δυσκολίες δώσαμε σε ατμόσφαιρα ιδιαίτερης χαράς και συγκίνησης 450 ζευγάρια παπούτσια στα παιδιά την Τρίτη 11 Ιουλίου. Τα παπούτσια αυτά μάζεψαν οι Έλληνες σε μία πολύ δύσκολη στιγμή για τη χώρα μας.• Το Σάββατο 13 Ιουλίου βαπτίσαμε ανάμεσα στις μπανανιές και τα καφεόδεντρα 89 ανθρώπους, άνδρες, γυναίκες και πολλά παιδιά!!!. Νονές τους, τα κορίτσια από την Ελλάδα.!! Την επόμενη μέρα λειτουργήσαμε στο χωριό και κοινώνησαν όλοι οι νεοφώτιστοι.• Τις επόμενες ημέρες αρχίσαμε να μετράμε τη γη για την κατασκευή του ναού στο Λουγκουζί που θα περιλαμβάνει και ένα μικρό ιατρείο. Την προηγούμενη ημέρα βλέποντας την κοινότητα ανακαλύψαμε πως ο σχεδιασμένος ναός θα ήταν πολύ μικρός. Έτσι μεγαλώσαμε τα σχέδια. Μαζί βέβαια μεγάλωσε και ο προυπολογισμός!! Αλλά έχει ο Θεός.
• Οι ανάγκες στην Αφρική παρουσιάζονται γρήγορα και συχνά πρέπει να ανακαλύπτεις τους τρόπους για να επιτευχθεί το καλύτερο. Η καθημερινή συναναστροφή με τους ανθρώπους του χωριού φανερώνει τα πραγματικά προβλήματα. Τα συχνά χτυπήματα και ατυχήματα στο χωριό, τα τσιμπήματα από φίδια, η μαλάρια ακόμα και του τύφου που συναντήσαμε φανερώνουν τη δημιουργία ενός μικρού ιατρείου στο Λουγκουζί ως επιτακτική ανάγκη.
• Οι επόμενες ημέρες συνεχίστηκαν με αρκετή εργασία για την προετοιμασία της ιεραποστολής. Προσπαθώντας να αγοράσουμε εμείς τα οικοδομικά υλικά για να κατέβουν όσο το δυνατόν οι τιμές. Ακόμη αγοράσαμε ένα μικρό πουλμανάκι, το οποίο σε τρείς πολύ σοβαρές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε ως ασθενοφόρο.
• Παράλληλα πραγματοποιήσαμε επισκέψεις σε διάφορες ιεραποστολές κάνοντας μικρές συναντήσεις με τους ιερείς και καταγράφοντας τις ανάγκες τους σε εκκλησιαστικά είδη. Με την αγάπη και την μεγάλη καρδιά των Ελλήνων που προετοίμασαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα και κυρίως η ομάδα ιεροραπτικής της Ιεράς Μονής μας, αφήναμε Ιερατικές στολές για τους ιερείς, ράσα, αντεριά, λιβάνι, καρβουνάκια, εικόνες, Νάμα για τη Θεία Λειτουργία, Άγια ποτηροκαλύματα, μάκτρα, κορδέλες Ευαγγελίου, χιτώνες βαπτίσεως.
• Πολλές φορές δώσαμε σε έκτατες περιπτώσεις βοήθεια οικονομική από ατυχήματα κυρίως των παιδιών από κάρβουνα. Η ίδρυση άλλωστε του ιατρείου είναι κάτι που πολύ χαροποίησε τους κατοίκους του Λουγκουζί. Ακόμη ανάλογα με τις ανάγκες αφήναμε στις Ιεραποστολές, φάρμακα ,κυρίως παυσίπονα και αντιπυρετικά
• Το πρόγραμμα αναδοχής σπουδών για παιδιά από την Ουγκάντα συνεχίστηκε. Έτσι διευρύνοντας το περυσινό μας σχέδιο ο αριθμός των παιδιών που ανέλαβαν αντίστοιχες ελληνικές οικογένειες πληρώνοντας 150 το χρόνο, έφτασε από τα περυσινά 15 παιδιά φέτος στα 40!! Αξίζει να σημειώσουμε πως φέτος, συνεργάστηκαν αρκετές οικογένειες και ανέλαβαν από κοινού, την «υιοθεσία» ενός παιδιού.
• Ενώ συνεχιζόταν η ανέγερση του ναού, τα μεγάλα παιδιά και οι φοιτητές της Ορθόδοξης κοινότητος καθάρισαν το κτήμα της Εκκλησίας από τις μεγάλες ρίζες, έφτιαξαν τραπέζια για τη Θεία Λειτουργία που τελούσαμε κάθε Κυριακή στο χωριό ανάμεσα στις μπανανιές και τα καφεόδεντρα και βοήθησαν γενικά σε πολλές εργασίες. Είκοσι από αυτά τα παιδιά ανάλαβε η ομάδα του προγράμματος Αναδοχής σπουδών. Αυτές οι πράξεις πολύ μας χαροποίησαν, και μας έκαναν να ελπίζουμε σε μία μελλοντική ζωντανή ενορία!!. Σαν μικρό δώρο σε αυτά τα παιδιά τα πήγαμε εκδρομή στο ζωολογικό κήπο του Εντέμπε.
• Οι επισκέψεις μας σε ιεραποστολές μας προσέθεσε εμπειρίες και γνώσεις γύρω από τα προβλήματα του τόπου και των ανθρώπων σε αυτήν τη θαυμάσια αφρικανική χώρα. Η ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος στο Λουγκουζί φαίνεται να μεγαλώνει και να πολλαπλασιάζεται. Κάναμε μία μικρή περιοδεία με τα πόδια μέσα στο χωριό. Περιστατικά όμορφα αλλά και τραγικά. Καταγράψαμε ανάγκες, επιστρέψαμε με γιατρούς και ετοιμάσαμε σε μηνιαία βάση επίσκεψη γιατρών αλλά και ειδικού που ήδη πραγματοποιεί μαθήματα πρώτων βοηθειών στο χωριό.
• Την Κυριακή 11 Αυγούστου τελέσαμε τη Θεία Λειτουργία στο Λουγκουζί και μετά παίξαμε παιχνίδια με τα μικρά παιδιά στον περίβολο του σπιτιού της Τζάτζα Μουτσάρα. Είχαμε πολύ κόσμο και βέβαια πολλά παιδιά.
• Στο πρόγραμμα της παραμονής μας στην Ουγκάντα ήταν και η δημιουργία μίας μικρής ομάδας που θα επισκέπτεται φυλακισμένους σε διάφορες φυλακές της χώρας. Ανιχνευτικά περισσότερο ήρθαμε σε επικοινωνία με τις φυλακές Σεντέμα και τον εκεί υπεύθυνο. Υπάρχουν 170 κρατούμενοι και περίπου 15 γυναίκες με τα παιδιά τους. Συναντηθήκαμε με τον υπεύθυνο της φυλακής και μπήκαμε μέσα. Μας υποδέχθηκαν οι κρατούμενοι με τα χαρακτηριστικά κίτρινο χρώμα στις ταλαίπωρες στολές τους. Ήταν κατά το πλείστον νέα παιδιά. Τους μιλήσαμε οργανώσαμε μία επόμενη επίσκεψη με είδη πρώτης ανάγκης ,σαπούνι αλάτι ζάχαρη και κουβέρτες. Μετά από λίγες μέρες ο π. Γεώργιος επέστρεψε με αρκετά είδη και οι κρατούμενοι χάρηκαν πολύ.
• Τις επόμενες ημέρες είχαμε κανονίσει ένα ταξίδι στη Ρουάντα και το Μπουρούντι. Σκοπός μας να δούμε από κοντά τη διακονία του νέου επισκόπου στα μέρη αυτά Σεβ. Ιννοκεντίου Μπιακαντόντα και να προσπαθήσουμε να καταγράψουμε κάποιες ανάγκες και προβλήματα αυτής της περιοχής. Τα πράγματα τα βρήκαμε χειρότερα απ΄ ότι μας τα είχαν πει. Πείνα, άνυδρος τόπος, παιδιά εγκαταλελειμμένα. Η επίσκεψή μας στην περιοχή της Μπουραμάτα μας συγκλόνισε.
• Όταν γυρίσαμε από το Μπουρούντι μαζί με όλο το χωριό από το Λουγκουζί, μαζέψαμε το καλαμπόκι του κτήματος του Μπουσούγκιου. Η σοδιά επειδή φέτος δεν έβρεξε δεν ήταν καλή, μα είναι το πρώτο εισόδημα της Ιεραποστολής μας από τον τόπο της Αφρικής. Μαζεύτηκαν όλοι από το χωριό και δούλεψαν με την ψυχή τους. Μίλησαν συγκινητικά για τη βοήθεια της Ελλάδας και την μεγάλη καρδιά των Ελλήνων. Αποχαιρετήσαμε με δάκρυα τους ελάχιστους αδελφούς του Χριστού. Στην επιστροφή όλα έρχονταν γρήγορα και περνούσαν σαν ταινία. Σκεφτόμασταν όλους τους μικρούς και τους μεγάλους. Και ήταν πολλοί. Σήμερα ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος συνεχίζει να χτίζεται εντατικά, ενώ το ιατρείο μας σχεδόν ολοκληρώνεται.
• Για τις στιγμές που ζήσαμε στην Ουγκάντα ευχαριστούμε από καρδιάς, όλους εσάς που βοηθάτε με την καρδιάς σας. Ο Θεός να ευλογεί και να αγιάζει εσάς και την οικογένειά σας. Σας παρακαλούμε να προσεύχεστε για να μη σβήσει η φλόγα της Ιεραποστολής.».
