Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση «μετά μουσικής», είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι παρευρέθηκαν τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013 στο Ενοριακό Αρχονταρίκι, που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Κάνοντας μια εισαγωγή στο θέμα προς συζήτηση, ο π. Σπυρίδων εξέφρασε την ερώτηση για το αν η παραδοσιακή μουσική αποτελεί μητρική μας γλώσσα. Απαντώντας στο ερώτημα, ο κ. Τσιαμούλης αναφέρθηκε στα δικά του εφηβικά βιώματα και σε όσα επηρέασαν τον ίδιο ώστε να στραφεί προς την παραδοσιακή μουσική, διαπιστώνοντας πως «όλοι έχουμε μια μνήμη μέσα μας, από τους πατέρες μας για τη μουσική αυτή γλώσσα και για τον καθένα ξυπνά σε διαφορετική φάση. Έχουμε μια μεγάλη παράδοση που ποτέ δεν μεταδίδεται μέσα από τα σχολεία μας, μέσα από τις οικογένειές μας. Φαίνεται σαν ένα μουσειακό είδος, αλλά η παράδοση είναι κάτι που δεν έχει διακοπεί ποτέ. Απλά δεν έχει μεταφερθεί ώστε να γίνει αντικείμενο λατρείας και σεβασμού από τη νέα γενιά».
«Μπορούμε να πείσουμε τους ανθρώπους, αλλά να μην τους αναγκάσουμε. Κατ’ ανάγκην κανείς δεν μπορεί να ακολουθήσει ένα δρόμο, αλλά μπορεί να γοητευτεί από ένα δρόμο», ανέφερε σε ένα άλλο σημείο της συζήτησης ο κ. Τσιαμούλης απαντώντας στο ερώτημα του π. Σπυρίδωνα σχετικά με το πώς μπορούμε να μεταδώσουμε στους νέους την παραδοσιακή μουσική ως μέσο έκφρασης. «Είναι όλα ζήτημα γεύσης και γνωριμίας. Αν πας κοντά σε κάτι, τότε το βλέπεις. Πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα για τη γνωριμία», συμπλήρωσε ο κ. Τσιαμούλης.
Εν συνεχεία, συζητήθηκε το κατά πόσο μπορούμε να επέμβουμε στην παράδοση και αν πρόκειται για κάτι σταθερό. Ο κ. Τσιαμούλης ανέφερε χαρακτηριστικά για αυτό το θέμα πως «η παράδοση είναι κάτι που δεν είναι σταθερό αλλά κινητικό. Οι παλαιοί έφεραν τις δικές τους εμπειρίες και τις παρέδωσαν σε μας. Εμείς πρέπει να τις πάρουμε και να τις ενεργοποιήσουμε», ενώ τόνισε πως έτσι η παράδοση γίνεται πιο πλούσια.
«Η μουσική είναι η μοναδική παγκόσμια γλώσσα που άφησε ο Θεός μετά τη Βαβέλ για να μπορούμε όλοι οι άνθρωποι, να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, απ’ όπου κι αν είναι ο καθένας», ήταν η απάντηση του κ. Τσιαμούλη στην ερώτηση που εξέφρασε ο π. Σπυρίδων για το αν η μουσική είναι γούστο ή παιδεία, ενώ συμπλήρωσε λέγοντας πως «η μουσική είναι ένα μυστήριο και πρέπει να το σεβαστούμε».
Στη συνέχεια, συζητήθηκε το τι θεωρείται μουσική. «Η μουσική υπάρχει στο περιβάλλον μας είτε εμείς τραγουδήσουμε, είτε όχι. Είναι περισσότερο υπόθεση του ενός. Μουσική υπάρχει πολλή και στη σιωπή. Μια μουσική που πρέπει να εκφραστεί», τόνισε ο κ. Τσιαμούλης, επεξηγώντας πως πριν από τη μουσική είναι αυτό που αισθανόμαστε μέσα μας. Είναι πνευματικό ζήτημα η αρχή της, η ουσία της.
Προς το τέλος της συζήτησης ο π. Σπυρίδων διατύπωσε το ερώτημα για το αν παράγεται στις μέρες μας μουσική που να είναι αντάξια της παραδοσιακής. Η απάντηση του κ. Τσιαμούλη ήταν πως «το πιο δύσκολο ερώτημα είναι τι θα κάνεις την παράδοση που έχεις στα χέρια σου. Η δύναμη της παράδοσης φαίνεται στο γεγονός ότι σε εμπνέει για να δημιουργήσεις εκ νέου».
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης αλλά και στο κλείσιμό της, οι παρευρισκόμενοι είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν ζωντανά παραδοσιακά τραγούδια, παιγμένα από τον κ. Χρήστο Τσιαμούλημε τη συνοδεία του εκπαιδευτικού-μουσικού κ. Στέφανου Δορμπαράκη στο Κανονάκι.
