Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν την Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013 στο Ενοριακό Αρχονταρίκι που πραγματοποιείται
στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «Ενορία εν δράσει» στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς. Οι συνομιλητές, ο θεολόγος, Πρωτοπρσβύτερος Βασίλειος Τσιμούρης και ο Αρχιμανδρίτης, Δάσκαλος και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου Καλλίνικος Μαυρολέων, έκαναν διάλογο με θέμα «Νοιάζομαι για το παιδί μου».
Η αρχή έγινε με τον π. Βασίλειο να κάνει τη διαπίστωση ότι «φτιάξαμε έναν πολιτισμό τεχνικό, ώστε να μας χρησιμεύει πιο πολύ για το θάνατο παρά για τη ζωή. Παλαιότερα οι γονείς χαίρονταν με τα παιδιά τους που μεγαλώνανε, τώρα πανικοβάλλονται». Μιλώντας σχετικά με αυτόν τον προβληματισμό, ο π. Καλλίνικος, με τη σειρά του, έκανε αναφορά στο γεγονός ότι αυτό που πρέπει να υπάρχει από τους γονείς είναι χρόνος για το παιδί. Χρόνος για αγάπη και επικοινωνία με το παιδί.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο π. Καλλίνικος, η φροντίδα για το παιδί ξεκινάει από την περίοδο της εγκυμοσύνης της γυναίκας. «Ακόμα και τότε έχει τη δυνατότητα ο γονιός να προσφέρει πολλά πνευματικά αγαθά στο παιδί», ανέφερε χαρακτηριστικά και συνέχισε λέγοντας πως, αν μαζί με όλα τα πρακτικά που συνιστώνται από τους γιατρούς, η μητέρα ζει πνευματική ζωή την περίοδο αυτή των εννιά μηνών θα γεννηθεί ένα παιδί ήρεμο. «Από την περίοδο της εγκυμοσύνης το παιδί λαμβάνει τα μηνύματά του πώς αισθάνεται η μητέρα, πώς είναι η συμπεριφορά του πατέρα και της μητέρας. Το κλίμα πρέπει να είναι όμορφο. Χρειάζεται προσοχή», υποστήριξε ο π. Βασίλειος στη συνέχεια, συμπληρώνοντας τα λόγια του π. Καλλινίκου.
Ο π. Καλλίνικος, απαντώντας στη συνέχεια, στο ερώτημα του π. Βασιλείου, σχετικά με τη φροντίδα του παιδιού μετά τη γέννηση, μίλησε για την πρώτη μέριμνα του γονιού για το παιδί, αυτή της μόρφωσης. «Παίζει ρόλο εκτός από το δάσκαλο και το πόσο ο γονιός θα ασχοληθεί με το παιδί του τη σχολική περίοδο», υποστήριξε και τόνισε ότι αυτό θα γίνει δίνοντας στα παιδιά τη δυνατότητα να τελούν τα σχολικά τους καθήκοντα μόνα τους, προσφέροντας αγάπη και περιβάλλον ηρεμίας, προκειμένου να γίνει το σχολείο αγαπητό και από τα παιδιά.
Κάνοντας μνεία σε λόγια του Γέροντα Πορφυρίου αλλά και με παράθεση παραδειγμάτων, τονίστηκε και από τους δύο συνομιλητές η αναγκαιότητα της προσευχής του γονιού για το παιδί. Παρατηρώντας ο π. Καλλίνικος ότι το σχολείο τείνει να απομακρύνει τα παιδιά από το Χριστό, παροτρύνει τους γονείς να διδάξουν στα παιδιά το Χριστό με τον τρόπο ζωής και το παράδειγμά τους, υποστηρίζοντας, πως άμα το παιδί μάθει το Χριστό και το πώς να ζει, δεν θα χαθεί ποτέ, ακόμα κι αν παραστρατήσει κάποια στιγμή.
«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε ακόμα και τις αταξίες των παιδιών μας με ένα άλλο πνεύμα, εντελώς διαφορετικό, που να τα οικοδομήσει και πνευματικά, να τα ωφελήσει και να τα οδηγήσει στο δρόμο του Χριστού, αγαπώντας Τον», ανέφερε ο π. Καλλίνικος σε ένα άλλο σημείο της συνομιλίας του με τον π. Βασίλειο.
Στη συνέχεια, τόσο ο π. Βασίλειος Τσιμούρης όσο και ο π. Καλλίνικος Μαυρολέων έκαναν αναφορά στα Μέσα της τεχνολογίας που χρησιμοποιούν τα παιδιά και προέτρεψαν τους γονείς σε εγρήγορση και ενημέρωση ως προς αυτά και ως προς τον τρόπο ενασχόλησης των παιδιών τους με αυτά.
