Ελεύθερη συζήτηση με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο και τον κ. Νίκο Σαμπαζιώτη πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου στο Ενοριακό
Αρχονταρίκι που πραγματοποιείται στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «Ενορία εν δράσει» στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Στο ξεκίνημα της συζήτησης ο κ. Νίκος Σαμπαζιώτης, Διευθυντής του Παιδικού Σταθμού & Νηπιαγωγείου Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, αφού εξέφρασε τη χαρά του για την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας, συνδυάζοντας το «Ενοριακό Αρχονταρίκι» με τον τίτλο της γνωστής επί 20ετία τηλεοπτικής εκπομπής «Αρχονταρίκι», ρώτησε τον Σεβασμιώτατο πώς οδηγήθηκε και έδωσε αυτή την ονομασία στην εκπομπή που παρουσίαζε στην Κρατική Τηλεόραση.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Ιγνάτιος θυμήθηκε τα πρώτα του βήματα σαν παραγωγός και παρουσιαστής τόσο στο Ραδιόφωνο όσο και στην τηλεόραση και ανέφερε συγκεκριμένα συγκινητικά στιγμιότυπα από την αποδοχή του κοινού. Όσο για τον τίτλο «Αρχονταρίκι», είπε ότι η δομή και η μορφή, την οποία ήθελε να δώσει, προσομοίαζε με την έννοια που έχει στα μοναστήρια μας ο χώρος υποδοχής, το Αρχονταρίκι. Δηλαδή «ένας χώρος όπου ο επισκέπτης και φιλοξενούμενος είναι άρχοντας».
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος ρωτήθηκε για ένα πρόσφατο άρθρο του στον ημερήσιο Τύπο, όπου με έναν εντυπωσιακό τίτλο, «Μια επείγουσα επένδυση», αναφερόταν στην μεγάλη αξία που έχει στην εποχή μας η αναβάθμιση του θεσμού της οικογένειας.
Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος είπε χαρακτηριστικά «χωρίς ζωντανά κύτταρα δεν υπάρχει ζωντανός οργανισμός. Και χωρίς ζωντανή οικογένεια δεν υπάρχει ζωντανή κοινωνία. Έτσι, στα δύσκολα χρόνια, στις ανύπαρκτες κοινωνικές δομές, στον φόβο και στην βαρβαρότητα, η ελληνική κοινωνία, μέσα από την οικογένεια, όρθωνε πάντα ένα τείχος ανθρωπιάς, ελπίδας και πολιτισμού».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε σε προσωπικές εμπειρίες από την ποιμαντική του προσπάθεια γύρω από το θέμα της οικογένειας και έκανε την διαπίστωση: «Η δική μας ποιμαντική εμπειρία είναι ότι πολλά πράγματα σήμερα διασώζονται γιατί ακόμη υφίσταται ο θεσμός της οικογένειας στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τη Δυτική Ευρώπη και αυτό που ονομάζουμε Δυτικός κόσμος», ενώ συμπλήρωσε την άποψή του λέγοντας πως η οικογένεια είναι «ένα δώρο Θεού».
Αναφερόμενοι και οι δύο συνομιλητές σε ηγέτες ευρωπαϊκών κρατών, οι οποίοι έχουν υποστηρίξει δημόσια πως η οικογένεια είναι η λύση στο πρόβλημα της κρίσης, τέθηκε από τον κ. Σαμπαζιώτη, το ερώτημα για το αν ένας τέτοιος ηγέτης θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός από τους Έλληνες πολίτες.
Απαντώντας ο Σεβασμιώτατος διαπίστωσε πως «στην Ελλάδα παρασυρθήκαμε σε ένα τρόπο επιλογής των ηγετών, χωρίς να μετράει κανείς τι σημαίνει γι αυτούς, για παράδειγμα, η οικογένεια», επικεντρώνοντας το λόγο του στα προσωπικά μας κίνητρα όταν επιλέγουμε τους ανθρώπους που μας εκπροσωπούν στα ανώτερα αξιώματα. Αναφέρθηκε στην ευθύνη που βαραίνει όλους, παροτρύνοντας τον καθένα μας να αναλάβει τις δικές του. Κάνοντας λόγο και για την ευθύνη της εκκλησίας, τόνισε πως «η επόμενη απάντηση στην κρίση είναι η ζωντανή ενορία να σταθεί κοντά στην οικογένεια».
Ακολούθησε διάλογος για τη σημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε στην Πατρίδα μας και ο Σεβασμιώτατος κ. Ιγνάτιος, με γλαφυρό λόγο, επικεντρώθηκε «στο φόβο μας να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, κάτι που πρέπει να αντικατασταθεί από το θάρρος της αυτοκριτικής».
Εν συνεχεία, διατυπώθηκε από τον κ. Ν. Σαμπαζιώτη η άποψη πως «οι πόλεμοι στην Ευρώπη πια δεν θα είναι με τα όπλα, αλλά θα ζήσουμε πολέμους των πολιτισμών. Αυτήν ακριβώς την στιγμή, εμείς στη χώρα μας απεμπολούμε την παράδοση, την ιστορία, το παρελθόν, προσφέρουμε στους γύρω μας όλο το οπλοστάσιο της κληρονομιάς μας».
Σχολιάζοντας αυτόν τον προβληματισμό, ο Σεβασμιώτατος μίλησε για το καίριο θέμα της Παιδείας που προκύπτει. Αναφέρθηκε σε έναν αποπροσανατολισμό της Παιδείας μας, που παρατηρείται , ενώ ταυτόχρονα τόνισε πως χρειάζεται φροντίδα για αυτήν, ξεκινώντας από τη βάση της, από τη βαθμίδα του νηπιαγωγείου, ενώ τονίστηκε πως και η κατήχηση που γίνεται στην Εκκλησία, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι εντάσσεται στα πλαίσια της Παιδείας.
«Δυστυχώς, χάσαμε την Ιστορία μας και πρέπει να ξαναβρούμε το δρόμο της». Στο σημείο αυτό, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ένα ελπιδοφόρο στοιχείο που έχει να κάνει με τη διοργάνωση 10 συνεδρίων, από το 2012 έως το 2021, όπου θα εορτασθούν και τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Την διοργάνωση αυτών των Συνεδρίων έχει ξεκινήσει η Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητας, δείγμα ότι η Εκκλησία αγωνιά για την αυτοσυνειδησία του έθνους μας.
Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Σεβασμιώτατος κ. Ιγνάτιος στάθηκε ιδιαίτερα στο έλλειμμα ορθοπραξίας, που μας διακρίνει. «Χρειάζεται συνέπεια λόγων και έργων. Συνέπεια πίστης και ζωής. Η έλλειψη συνέπειας είναι από τις βασικότερες αιτίες, που ο Χριστός βρέθηκε σε σύγκρουση με τους Φαρισαίους. Δυστυχώς το Ορθόδοξο ήθος δεν πέρασε στον τρόπο ζωής των Ελλήνων», υποστήριξε. «Εμείς οι ίδιοι εκτοπίζουμε στην καθημερινότητά μας τις πλέον θεμελιώδεις αρχές της Ορθόδοξης πίστης, που υποτίθεται πως αποτελεί το κέντρο της ζωής μας. Πώς συμβιβάζεται ο σεβασμός προς την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, ως εικόνας Θεού, με το μίσος και την περιφρόνηση προς τον αλλοεθνή συνάνθρωπο; Πώς συμβαδίζει η μίμηση ενός Θεού αγάπης και προσφοράς με την αναζήτηση του κέρδους, πέρα από κάθε νομιμότητα και εντιμότητα; Πώς μπορεί να συνυπάρξει η ανάγκη καταπολέμησης των παθών μας με την παράδοση του εαυτού μας στην απληστία και την καταναλωτική μανία; Πώς μπορούμε να μεταφέρουμε την αγάπη και την αλληλεγγύη της εκκλησιαστικής ζωής σε όλες μας τις σχέσεις, όταν όλες μας τις δυνάμεις έχει απορροφήσει η ατομικότητα και η μοναχική σταδιοδρομία; Και τέλος, πώς μπορούμε να μιλάμε για πνευματικό αγώνα, όταν παραμένουμε ράθυμοι, άτολμοι και απελπισμένοι μπροστά στην κοινωνική αδικία;».
Η όμορφη συζήτηση με τις απλές και καίριες τοποθετήσεις του Σεβασμιωτάτου έκλεισε με ερωτήσεις που έγιναν αφορμή για την ανάπτυξη ενός εποικοδομητικού διαλόγου.
«Έχουμε ανάγκη να δούμε τα λάθη μας. Να επιστρέψουμε σε πράγματα και αξίες που αφήσαμε και τότε η ελπίδα είναι ζωντανή», ήταν η καταληκτική και αισιόδοξη φράση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου ως προς τα θέματα που συζητήθηκαν.
